woensdag 20 december 2006

Sam Van Neck in Guatemala

Op 21 september 2006 vertrokken Sam Van Neck en Nele Janssen uit Korbeek-Dijle voor zes maanden naar Guatemala als coöperanten voor Broederlijk Delen en de lokale partner Afopadi.
We laten Sam en Nele zelf aan het woord:
Afopadi werkt rechtstreeks met de landbouwersfamilies en dat op drie vlakken: landbouw, gezondheid en de versteviging van de "capacidades". Dit laatste houdt in dat de leiders van de verschillende gemeenschappen gevormd worden en dat veelbelovende jongeren een beurs kunnen krijgen om te gaan studeren (middelbaar of lerarenopleiding, heel af en toe universiteit). Wij werken in het landbouwprogramma, dus we gaan enkel daar wat meer over vertellen...
't Landbouwprogramma heeft als doel de kwaliteit van de bodems te verbeteren, de ontbossing tegen te gaan, te zorgen dat de mensen gediversifiëerder gaan aan landbouw doen (dus niet enkel maïs telen, maar ook groentjes, patatjes en bananen met als doel hun familie van voeding te kunnen voorzien), de productiviteit te verhogen en dit in combinatie met vorming in verband met genero cultuur, politieke bewustwording...
Ten eerste worden er een soort workshops gegeven aan de mensen in hun gemeenschap. We gaan dan een voormiddag naar daar en geven uitleg over bv hoe terrassen te maken, hoe "abonos fermentados" te maken (mestcompostering), allemaal heel praktisch en simpel uitgelegd, want de meeste mensen kunnen lezen noch schrijven...
Af en toe wordt er ook een uitstap gemaakt naar een ander project, of een boer ergens in het land die via duurzame landbouw uit zijn armoede is geraakt.


Een schoolvoorbeeld van erosie in Papal en hoe Don Vicente dat oplost met een schoolvoorbeeldje "terrasbouw".

Het probleem hier in de landbouw is niet enkel dat er onvoorstelbaar veel erosie is, maar ook dat er heel veel met zaden, mest,... van buitenaf wordt gewerkt. Chemische meststoffen verzuren en verpesten de bodem, hybride zaden zorgen dat de lokale diversiteit verdwijnt, mensen sproeien er op los met de vuilste insecticiden, die al jaar en dag verboden worden bij ons wegens extreme toxiciteit. Chemiemultinationals dumpen hier hun producten zonder enig woord uitleg, mensen kunnen geen bijsluiters lezen en hebben zelfs geen geld om handschoenen te kopen om zich tegen het gif te beschermen. Komt daar nog eens bij dat de hele indigena-gemeenschap totaal ontwricht is door de oorlog die hier tot 10 jaar geleden woedde... Iedereen hier heeft mensen zien vermoorden, óf door het leger óf door de guerilla, niemand vertrouwt z'n buren nog... Doe daar nog eens een extreem hoge graad van analfabetisme bovenop (in Papal kan bijna NIEMAND schrijven), mishandeling van vrouwen, alcoholisme (in datzelfde Papal kunnen ze daarentegen wel enorm goed drinken), gebrek aan klinieken, geen elektriciteit, geen drinkwater... en dan heb je misschien een heel klein beetje een beeld van de omstandigheden waarin de mensen hier leven. Dit alles schetst misschien een iets te negatief beeld... mensen kennen hier ook plezier, zijn grapjassen eerste klas, hebben een sterke band met familie en gemeenschap... Afopadi probeert ook iets aan de infrastructuur te doen: mensen helpen met de installatie van "letrinas aboneras" een soort WC's waarvan je de mest kan gebruiken op je perceel. Verder leert men de mensen ook silo's te bouwen, zodat de oogst niet verloren gaat, geeft men vorming over waterfilters die kunnen gemaakt worden van oude banden, enz. Afopadi geeft ook niets gratis, het is de bedoeling dat de mensen zelf uit hun miserie geraken, door vorming en ondersteuning.Ander deel van ons werk is dat we bij de mensen thuis op bezoek gaan, naar hun huis gaan kijken, naar hun perceel en hun maïs, en vooral met hen gaan babbelen, want daar hechten ze veel belang aan.

Nele en Chepe op monitoreo in Papal

Vorige week zijn we zo twee dagen naar Papal geweest, met slaapzakske en rugzakske. Papal bleek SUPERuitgestrekt te zijn, dus hebben we rondgehost door berg en dal, van hutje naar hutje, door de mooiste natuur... De mensen zijn daar veel vriendelijker en geïnteresseerder dan hier in Casaca en overal kregen we eten en drinken aangeboden, hoe arm ze ook zijn. Ze zijn ook echt trots op hun percelen, hun terrassen, op alles wat ze in amper één jaar tijd al hebben kunnen verwezenlijken.

Sam op de Asamblea van de Plataforma Agraria

Zo, vrienden-aan-het-thuisfront, nu zijn jullie weer volledig op de hoogte van ons reilen en zeilen in de bergen van Guatemala! Voor allemaal bij deze ook een gelukkig nieuwjaar en een zalig kerstfeest!

woensdag 13 december 2006

Sint-Elooiviering In Bertem 2006

Op vrijdag 1 december was het weer de traditionele Sint-Elooiviering in en rond de kerk van Bertem. De H.Eligius was edelsmid en muntmeester aan het hof van de Frankische koning. Later werd hij tot bisschop gewijd van Noyon en Doornik. Hij muntte uit door zijn offerliefde ten bate van ongelukkigen en slaven. Hij is de patroonheilige van de hoefsmeden.

In de talrijk bijgewoonde mis werd Francine Putseys letterlijk en figuurlijk in de bloemetjes gezet als dankbetuiging voor haar 25 jaar inzet voor het bakken van de Sint-Elooi -broodjes. Deze worden elk jaar uitgedeeld in de mis en buiten aan de kerk, bij de zegening van paarden en tractoren.

Sint-Cecilia Harmoniemis 2006

De feestdag van Sint-Cecilia is 22 november. Op zondag 3 december 2006 luisterde de Koninklijke Harmonie Sint-Cecilia van Korbeek-Dijle haar jaarlijkse herdenkingsviering op voor haar overleden leden. Wat als een mis was gepland werd een gebedsdienst omdat deken Jos Geyskens onwel was geworden en niet kon voorgaan. Hij stelt het ondertussen weer goed.

Volgend verhaal pluk ik uit "Alle Heiligen" van Wim Zaal.
Cecilia, een Romeinse, was één van de eerste christenen van adellijken bloede. Vóór haar tijd werd het christendom haast alleen door kleine lieden en slaven beleden. Rond het jaar 230 (na Christus) werd de jonge Cecilia uitgehuwelijkt aan Valerianus. Maar toen de bruidsnacht aanbrak zei Cecilia, die maagd wilde blijven: "Ik heb een engel uit de hemel als minnaar, die streng over mij waakt. Bij wie mij in onzuivere lust durft aan te raken zal hij de bloem van de jeugd doen verdorren." Valerianus liet zich dopen, en het jonge paar, vermogender dan hun geloofsgenoten, vormde een middelpunt van christelijk leven. Zowel Valerianus als Cecilia stierven de marteldood.

Cecilia's muzikaliteit berust waarschijnlijk op een misverstand. In de achtste eeuw kreeg haar misformulier een tekst met de aanhef: "Terwijl op Cecilia's huwelijk muziek weerklonk bezong die maagd slechts de Heer." De Latijnse tekst: "Cantatibus organis..." werd verkeerd geïnterpreteerd alsof zij het orgel zou bespeeld hebben. Op grond hiervan ontwikkelde zij zich in een proces van enkele eeuwen tot patrones van de muziek. Ontelbare koren en orkesten dragen haar naam. En ze krijgt er ook iets voor terug want van Purcell tot Händel en van Gounod tot Britten hebben componisten cantates en missen ter ere van hun patrones getoonzet.

woensdag 6 december 2006

Geksentriek

Op zondag 26 november 2006, het feest van Christus Koning, was het ook feest in Chiro Kadee van Korbeek-Dijle. De vroegere jaarlijkse mis was dit jaar een gebedsdienst, helemaal in chirostijl, in de stijl van het jaarthema: geksentriek.

Hierna een stukje uit het jaarthemalied dat ons met een CD-tje kond werd gedaan:
Chiro is een plek waar je samen kan lachen
Waar je je eigen gekke zelf kan zijn
'n Binnenpretje is helemaal niet mis
Giechel met jezelf, giechel met de groep
Onnozel doen is niet onnozel genoeg
Doe knettergek, kirrewiet, supergeflipt
Wij zijn gek
Wij zijn geksentriek
Trek een bek
Normaal doen maakt je ziek
In de Chiro kennen we maar 1 woord: geksentriek
Wij doen gek
Een heel maffe kliek
Natuurlijk
Kom je erbij, of niet?
In de Chiro kennen we maar 1 woord: geksentriek.


Op het einde van de gebedsdienst sprak de gezamenlijke leiding, vooraan in de kerk, een plechtige gelofte uit met als slot:
Vooral wil ik opkomen voor de zwaksten en de kleinsten,
In de Chiro en daarbuiten,
Omdat elke mens evenveel kansen moet krijgen
Om gelukkig te zijn.
Zoekend en twijfelend wil ik deze droom,
Die ook Jezus' droom was,
Zichtbaar maken en vertalen,
Met respect en eerbied voor ieders overtuiging.
Zo wordt leiding geven meer dan spelen en vrienden maken,
Maar een manier van leven.
Want als je 't mij vraagt: Chiro!